Afbeelding gevonden bij het Amsterdam Museum.
Klinkt best als heel veel hè, 2 x 1001 vrouwen. En dat is nog niet alles, met gemak kan er nog een deel gevuld worden en dan hebben we 3003 vrouwen uit de geschiedenis. Wauw.
Ik was dus in Amsterdam. Meestal voelt dat als thuiskomen, maar sjonge, wat een overweldigende drukte daar als je vanaf het station richting centrum loopt. Nee, geen 3003 vrouwen 😉 Het is vast vakantie of zo, of zijn er altijd zoveel toeristen in Amsterdam? Gelukkig ken ik de rustiger steegjes, dan houd ik weer enorm van de stad.
Maar goed, ik was er om in het Amsterdam Museum (wat zit dat goed verstopt zeg, maar gevonden!) te gaan kijken naar de tentoonstelling 1001 vrouwen. Leuk initiatief om een tentoonstelling te maken bij het boek. Dat was bij mijn weten niet gedaan bij het eerste deel: 1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis (Kloek, 2013). Beide boeken zijn trouwens een biografisch woordenboek van vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis, waarbij in het tweede deel vrouwen uit de twintigste eeuw zijn opgenomen (zie ook vrouwenlexicon.nl voor uitgebreide informatie).
De tentoonstelling was mooi ingericht, met flink uitvergrote teksten en foto’s van vrouwen uit de twintigste eeuw. Die informatie is overigens ook te vinden in het boek. Het allerleukst vond ik dan ook de parafernalia in de vitrines, de persoonlijke bezittingen van de beschreven vrouwen. Als je dan de degelijke, zwaar uitgevoerde tas van Aletta Jacobs ziet, met de zilveren spullen die ze in die tas bewaarde, dán komt de geschiedenis heel dichtbij. Of het reisschilderspalet van Lily Eversdijk Smulders. En wat hebben vrouwen veel geschreven, het ene boek na het andere lag gepresenteerd in de vitrines.
De twintigste eeuw was een tijd van ‘de eerste…’, de eerste advocate, de eerste rechter (v), de eerste bouwvakster, de eerste bergbeklimster, de eerste cabaretière, de eerste professionele schaatsster, de eerste woningopzichteres, enzovoort. Els Kloek beschrijft dit proces mooi met de woorden:
In feite heeft er een revolutie van ongekende omvang plaatsgevonden, maar omdat die zich geleidelijk voltrok, wordt ze niet als revolutie onderkend.
Aan het slot van de tentoonstelling kun je het nieuwe 1001-deel ‘uit de muur trekken’. Tegen betaling gaat het glazen schuifje open waarachter, als een kroket of frikadel, het boek 1001 vrouwen in de 20ste eeuw ligt, gesigneerd en wel door Els Kloek.
Het was een fijn uitstapje met mezelf en daarna was het helemaal geweldig om thuis in alle rust en stilte met een kopje koffie buiten de vogeltjes te bekijken, gesterkt door de wetenschap van 2002 (en meer) schouders van overwegend geweldige vrouwen waar ik op kan staan.
