Foto gevonden bij Tate.
Je rukt je masker af (aflevering 188), je realiseert je wat er aan de hand is (aflevering 187) en je gooit die kooi open (aflevering 186), wat voor kooi dan ook.
Liesbeth Brandt Corstius noemt met name ‘huwelijk’ en ‘gezin’, waaraan ‘huishouden’ vastgeklonken lijkt. Een huishouden dat je, als je voor je eigen inkomen wilt zorgen, enorm belemmert en waardoor je gedoemd bent tot ‘rottige en onderbetaalde baantjes, zonder enige sociale verzekering’, zoals thuisarbeid (feministische kunst internationaal, 1978, p.37).
‘De voorwaarden en omstandigheden waaronder dit gebeurt’, zo schrijft Brandt Corstius over thuisarbeid, ‘zijn nog nauwelijks op een rijtje gezet – het gaat in 90 procent van de gevallen immer toch ‘maar’ om vrouwen –, zodat het hele systeem van thuisarbeid moeilijk concreet aan te vallen is’ (1978, p.37).
Margaret Harrison (1940), een kunstenaar uit Engeland, maakte voor haar land een ‘eerste inventarisatie van de soorten thuisarbeid, de beloning, de werkomstandigheden en de – afwezige – sociale zekerheden’ (1978, p.37).
Ze had zelf al ervaren hoeveel minder gemakkelijk dan mannen ze aan de bak kon komen als kunstenaar (1978, p.73). Dat was waarschijnlijk een van de redenen waarom ze medeoprichter was van de London Women’s Liberation Art Group (1970, bron: website Harrison). Daarnaast zette ze de aanval in op de reclame, de oorlog in Vietnam en Hugh Hefner (die van het blad Playboy, ze portretteerde hem als een Bunny Girl) (1978, p.73; website Harrison).
Begin jaren 1970 maakt ze, samen met Conrad Attkinson, een tentoonstelling Staking, over een staking van arbeidsters in een thermometerfabriek. Harrison zegt daarover:
Ik probeer op gelijke voet te komen met de maatschappij door specifieke problemen en situaties te onderzoeken, zodat ik ook mijn eigen plaats als vrouw daarin beter begrijp.
Na Staking doet ze onderzoek naar de naleving van de wet op gelijke betaling (1975) en volgen de projecten Verkrachting (1978) en Thuisarbeidsters (1978). De arbeid van de thuiswerkende vrouwen omvat werkzaamheden als adressen uittypen, ponswerk, souvenirs maken (zoals lampen en bootjes beschilderen, kussen borduren). Grote gemene deler is: slechte arbeidsvoorwaarden. (1978, p.73)
Margaret Harrison blijft in haar werk maatschappelijk betrokken. Ik vond een filmpje (leuk!) met haar en over haar werk. Het is een paar jaar terug opgenomen. Engels gesproken natuurlijk, maar bij Khan Academy heeft dit filmpje Engelse ondertitels en op YouTube heeft dit filmpje helemaal geen ondertitels.
