Foto gevonden bij University Libraries.
Het scheppen van een primaire omgeving (zie aflevering 262), dat zozeer hoort bij de sociale creativiteit (zie aflevering 255), kan ook letterlijk opgevat worden, weet Rosa Lindenburg (feministische kunst internationaal, 1978, p.42).
Ze noemt als voorbeeld de Israëlische kunstenaar Miriam Sharon (1944), die een kunstproject Sand Tent Surfaces heeft gedaan. Met dit project grijp Sharon terug op de Bedoeïenenvrouwen die tenten bouwden. (1978, p.42)
Hoe doet ze dat? Ze vormt de tentvormen uit de woestijn om tot wanddecoraties en environments die zij ophangt in mannelijke bolwerken als een fabriek: hier is sprake van vrouwelijke creativiteit die doordringt in een door mannen beheerste omgeving (1978, p.43). De afbeelding bij deze aflevering is een van haar kunstwerken. Als je klikt op de foto krijg je veel meer informatie over haar projecten.
In feite waren de Bedoeïenenvrouwen die tenten bouwden de architecten in hun primitieve samenleving. Vanuit feministisch oogpunt vormt het werk van Sharon dan ook een kritische illustratie van hoe deze rol van de vrouw als architect in een primitieve samenleving teniet wordt gedaan door een technologische mannenarchitectuur. (1978, p.43)
Als feministische verwerking van vrouwelijke creativiteit noemt Lindenburg het Feminist Art Program, initiatief van Judy Chicago (zie aflevering 110-111). Tastbaar resultaat van dit project was Womanhouse, Los Angeles, 1971 (1978, p.43; zie aflevering 145, het project is zeer goed gedocumenteerd op een geheel eigen website). Womanhousewas een eenjarig grootschalig samenwerkingsproject met studenten (v), de kunstenaars-docenten Judy Chicago en Miriam Schapiro, en een aantal plaatselijke (LA) kunstenaars (v) van naam en faam.
De inrichting van dit vrouwenhuis gebeurde vanuit de vrouwelijke ervaringswereld en de daaruit voortkomende vrouwendromen, zo schrijft Lindenburg. Het expliciete doel was de vrouwen te helpen om hun persoonlijkheid opnieuw op te bouwen en in overeenstemming te brengen met hun wensen als kunstenaar.
Hoe werd dat aangepakt?
