Foto gevonden bij Huffpost.
Niet alleen Mary Beth Edelson reist af op zoek naar oude culturen en rituelen (zie afleveringen 291-294), Ana Mendieta doet dat ook (zie afleveringen 203-215). De twee vrouwen kennen elkaar trouwens. Edelson noemt Mendieta in een interview ‘een goede vriendin’ die wat jonger is dan zij (huffpost.com).
Marlite Halbertsma noemt bij de derde mogelijkheid tot identificatie (zie aflevering 287), naast de kunstenaars Besty Damon (aflevering 291) en Edelson, de kunstenaar Ulrike Rosenbach (zie ook afleveringen 145 en 156). (feministische kunst internationaal, 1978, p.54-55)
‘In het werk van Ulrike Rosenbach staan begrippen als identificatie en energie-uitwisseling centraal, al is bij haar de uitkomst van dit proces onzeker en niet zonder tragiek’, schrijft Halbertsma. ‘Vrouwen zijn in de loop van de tijd zoveel van hun eigen tradities kwijtgeraakt, dat hun identiteit niet dan na lang zoeken gevonden kan worden. Het heeft geen zin de geschiedenis eenvoudig om te draaien en de opofferende Madonna door de agressieve Amazone te vervangen. Dit leidt tot zelfdestructie’, aldus Halbertsma (1978, p.55).
Ze sluit haar artikel Sterke voorbeelden af met het volgende: ‘Identificatie is een proces van toe-eigening. Omdat de patriarchale maatschappij vrouwen weinig positiefs te bieden heeft, zijn alle sterke vrouwelijke voorbeelden van belang om ons te helpen bij het scheppen van onze eigen feministische normen en waarden.’ (1978, p.55)
Het laatste artikel in de tentoonstellingscatalogus feministische kunst internationaal (1978, p.97-100) gaat over de nieuwe kunstvormen performance, video en film. Kunstvormen die vrouwen zo gretig omarmden omdat ze nog nauwelijks ‘besmet’ waren door patriarchale invloeden.