De film Impressions (te vinden op deze pagina) geldt als sleutelwerk in het oeuvre van Natalia LL, zo schrijft Mirjam Westen in Rebelle, Art & Feminism 1969-2009 (p.182/331, zie ook aflevering 314). Hoezo dat?
Dat weet ik eigenlijk niet. Westen gaat er verder niet op in. Ze schrijft wel dat Natalia LL haar lichaam als subject én object van haar eigen lustbeleving neerzet. En dat ze zonder gêne geniet van haar lichaam, dat steeds in close-ups en dus gedeeltelijk in beeld komt. (2009, p.182/331)
Misschien is daarmee de cirkel rond en heeft de kunstenaar haar zoektocht naar haar eigen (seksuele) identiteit (zie aflevering 314) tot een goed einde gebracht? Aan de andere kant: het is natuurlijk op een gegeven moment ook wel weer klaar met al dat gedraai en gekronkel in clichématige poses waarmee in kunst, media en pornografie de vrouw als lustobject wordt neergezet. Het wordt ronduit saai en slaapverwekkend, al zal menig man voortdurend geboeid blijven 😉
In de late jaren 1970 vindt een verschuiving plaats in het werk van Natalia LL: ze gaat meer op zoek naar het innerlijk. Westen formuleert het zo: ‘Genot, sensualiteit en narcisme maken eind jaren zeventig plaats voor de verbeelding van het onbewuste, het innerlijk en spiritualiteit. In 1979 neemt zij deel aan de tentoonstelling Feministische Kunst Internationaal, met de serie Dromen (1978). In dit project beoogt zij de meest intieme, onbewuste ervaringen te visualiseren en meer ruimte te geven aan intuïtieve impulsen, in plaats van rationele concepten’, aldus Westen.
‘Natalia LL houdt slaapseances in het openbaar, onder andere in een piramide bestemd voor psychologische experimenten.’ (2009, p.182/331) Deze video is daarvan een fragment. Op deze site is zij ook te zien bij een piramide, maar dan ergens buiten. De vraag is: welk filmpje kon niet getoond worden tijdens de tentoonstelling Feministische Kunst Internationaal (zie aflevering 305), ging het om het ‘bananenfilmpje’ en de inhoud ervan (aflevering 313) of was het gewoon een ‘dromenfilmpje’ dat niet op tijd klaar was, of beschikbaar of zat de Poolse regering dwars? Geen idee, er wordt niets over gezegd.
In de jaren 1980 tot nu blijft Natalia LL werk maken rond thema’s als vanitas (ijdelheid, vergankelijkheid), dood, (veroudering van) het lichaam en erotiek.
