Feuilleton Abramovic - PhD

Aflevering 332 Feministische kunst, niet concurreren maar zelfreflectie, zelfbevrijding en maatschappelijk verzet

Sophia Narrett, So Many Hopes, 2016-17. Photo by Stan Narten. Courtesy of the artist.

Afbeelding gevonden op Artsy.

De realistische werken van feministische kunstenaars worden ook wel gezien als een bevrijdende daad na jaren van ‘neutraal’ abstract werken, aldus Ingelies Vermeulen (Feministische kunst een (on)haalbaar ideaal?, 2006, p.181; zie ook aflevering 331).

Juist het belang van de inhoud wordt benadrukt door feministen als reactie op de mannelijke, meer vormgerichte benadering. De tentoonstelling Feministische Kunst Internationaal laat bijna uitsluitend realistische kunst zien, maar het is moeilijk vast te stellen of de kunstenaars daadwerkelijk meer met de boodschap dan de vorm bezig zijn geweest. (2006, p.181)

Zo vertelt kunstenaar Marianne Smits dat ze actief is in de vrouwenbeweging, maar dat haar werk niet feministisch is. Ze legt in ieder geval die intentie er niet in. ‘… misschien zien de objecten die ik maak er vrouwelijk uit, maar juist bij vrouwen wekken ze agressie’. En Wies de Bles (zie aflevering 330) zegt: ‘Kunst moet in de eerste plaats kunst zijn, vaktechnisch goed gemaakt werk, ongeacht je onderwerp. Maar misschien maak ik wel een soort ondergronds verborgen feminisme, alleen vanuit de wil om ondanks alles door te gaan.’ (2006, p.181-182)

Normaalgesproken gaat het bij het samenstellen van een tentoonstelling over ‘kunst’ en ‘selectie’, maar de vrouwen van de Stichting Vrouwen in de Beeldend Kunst (SVBK) spreken bij de samenstelling van Feministische Kunst Internationaalover ‘werkstukken’ en ‘keuze’. Dit heeft alles te maken met de in de vrouwenbeweging zo belangrijke solidariteit, een tegenhanger van de in de kunst gebruikelijke elitaire, ondemocratische mannencultuur. Geen concurrentie, maar specifieke uitingen van zelfreflectie, zelfbevrijding en maatschappelijk verzet van kunstenaars (v). (2006, p.182)

Feministisch engagement tonen, dát vinden de SVBK-vrouwen belangrijk voor hun tentoonstelling. Het doel daarbij is om de bestaande vrouw-man rolverdeling én de bestaande mannelijke kwaliteitsnormen in de kunstwereld aan de kaak stellen. Hoezo zouden naaien, breien, handwerken en het gezellig maken van de omgeving, ofwel de traditionele technieken van vrouwen, ‘waardeloos’ zijn? Niet voor vrouwen, anders waren deze technieken allang uitgestorven, maar wel voor die eenzelvige mannelijke kunstwereld. (2006, p.182)

About the author

Susan Hol

Ontdek meer van Susan Hol

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder