Afbeelding gevonden bij Atria.
Het samenwerken van kunstenaressen (solidariteit, zie aflevering 332) wordt gezien als verzet tegen de heersende opvatting van de kunstenaar als geniale eenling. Over deze samenwerking heb ik in deel 5E van dit feuilleton geschreven (aflevering 273 e.v.). Een goed voorbeeld daarvan, Sister Chapel, is ook aan bod geweest (zie afleveringen 222-223).
En hoe zorg je ervoor dat je minder elitair bezig bent dan de mensen in de mannelijke kunstwereld? Niet alleen door als kunstenaars (v) samen te werken, maar ook door als professionals samen te werken met amateurkunstenaars. Op deze manier kun je zowel verschillende kunstvormen als verschillende niveaus van kunstbeoefening met elkaar verbinden. (Ingelies Vermeulen, Feministische kunst een (on)haalbaar ideaal?, 2006, p.183).
Tijdens de paneldiscussie in het Stedelijk (zie aflevering 316) kwam het ‘solidariteitsbeginsel’ ook ter sprake, schrijft Vermeulen. Lucy R. Lippard bijvoorbeeld, in dit feuilleton al vele malen genoemd, stelt op dat moment dat ze geen enkele kwaliteitsnorm wil handhaven. ‘We kennen nog lang niet alle kunstenaressen, laten we eerst al het werk naar voren halen en bekijken en laten we nog niet over kunst praten, maar over vrouwelijke creativiteit’, zo citeert Vermeulen haar (2006, p.183).
Antje von Graevenitz, kunsthistoricus, toont zich volgens Vermeulen geïrriteerd over het standpunt van Lippard in Museumjournaal. Zij is van mening dat in de zienswijze van Lippard het vrouw-zijn gebruikt wordt als verontschuldiging voor een gebrek aan kwaliteit, wat volgens Von Graevenitz toch niet de bedoeling kan zijn. (2006, p.183)
De vrouwen van de Stichting Vrouwen in de Beeldend Kunst (SVBK) discussiëren veel over kwaliteit versus solidariteit. Hun grote probleem met de term ‘kwaliteit’ is dat het ‘verschil’ suggereert en ‘ongelijkheid’ veronderstelt. Kwaliteit is een begrip uit de door mannen gedomineerde kunstwereld en vrouwen moeten een eigen invulling geven aan zoiets als kwaliteit. (2006, p.183)
Als solidariteit de concurrentiestrijd opheft, kan dat een stimulans zijn voor vrouwen die nog niet bekend zijn in de kunstwereld. De tentoonstelling Feministische Kunst Internationaal kan dan laten zien dat vrouwen samen sterk en solidair zijn, zo bedenkt een aantal SVBK-vrouwen. (2006, p.183)
De grote vraag is: moeten vrouwen wel willen binnentreden in de patriarchale kunstwereld?
