Feuilleton Abramovic - PhD

Aflevering 381 Een madonna van kwarktaart, een gehaakt ontbijt…

Burnt Breakfast Su Richardson 1977 FEMINISTO: Potrait of the Artist as a Housewife slide file at Women’s Art Library.

Foto gevonden bij Art Within the Cracks.

Negen critici (v) bespreken het werk van een door hen gekozen, in Engeland werkende, kunstenaar (v) in Studio International, het Journal of Modern Art (zie aflevering 363). Janet Daley is de eerste (zie aflevering 380), Rozsika Parker is de volgende.*

Parker duikt in Feministo*, ook wel A portrait of the artist as a young housewife genoemd, een project dat eerder aan bod geweest in de feuilletonafleveringen 145 en 265. Het is de ‘postkunst’ die Kate Walker en Sally Gallop begonnen, beiden kunstenaar, moeder en huisvrouw. Toen ze geen buren meer waren stuurden ze elkaar vanaf begin 1975 via de post kunstwerken. Het project groeide enorm, er kwamen steeds meer deelnemers, en het werd in 1976 een reizende (Engeland, Amerika, Duitsland) expositie met bijna 300 werken.

Vreemd genoeg noemt Parker de beide initiatiefnemers van het project niet, ze blijft hardnekkig over Feministo spreken. Zal het met de tijd te maken hebben, met iets als ‘wij vrouwen’ en ‘we zijn allemaal gelijk’, ‘niemand is meer dan de ander’? Wie weet. Maar wat heeft ze dan wel te vertellen?

Parker heeft het over het verschillen: in achtergrond van de deelnemers, leeftijden en materiaalgebruik. Sommigen zijn naar de kunstacademie geweest, anderen hebben geen enkele officiële kunstenaarstraining gehad. De jongste deelnemer is achttien jaar, de oudste tweeëntachtig. Er wordt gewerkt met olieverf en taartbaksels.*

Parker heeft het ook over een overeenkomst: het onderwerp, het onderzoeken van de vrouwelijke identiteit in geestige kunstwerken. Zo is er een madonna van kwarktaart ingepakt in doorzichtig plastic. Er is ook een theekopje beplakt met nieuwsberichten uit de krant over verkrachting.*

De bron van Feministo is de culturele geschiedenis van vrouwen, aldus Parker. Feministo is de afstammeling van talloze bouwwerken die vrouwen hebben gecreëerd sinds de renaissance. Institutionele discriminatie tierde toen welig. Vrouwen, uitgesloten van workshops en academies, of slechts in beperkte mate toegelaten, begonnen hun eigen studio’s en tentoonstellingen, aldus Parker. Ze ontwikkelden hun eigen autonome wijzen van het maken, gebruiken en waarderen van kunst.*

En in de tijd dat Parker haar artikel schrijft moeten vrouwen nog steeds alternatieven creëren. Vrouwen mogen dan toegang tot kunstacademies voor elkaar hebben gebokst, de mannelijke culturele dominantie is daarmee niet weg. Er wordt neergekeken op wat vrouwen creëren, het wordt niet serieus genomen. Bovendien is het lastig om hun kunstenaarspraktijk te combineren met andere aspecten uit hun leven.*

Je zou er doodmoe van worden…

*Parker, Rozsika (1977). Women Artists in the UK. Nine women critics write about women artists of their choice working in the UK. Feministo. Studio International. Journal of Modern Art, 3, vol.193, no.987: 181-182.

About the author

Susan Hol

Ontdek meer van Susan Hol

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder