Foto gevonden op site kunstenaar.
Bestaande kunsttijdschriften besteden minimale aandacht aan kunst van vrouwelijke kunstenaars, dus maken vrouwen zélf kunsttijdschriften. In Engeland verscheen januari 1977, als eerste poging, MaMa – Women Artists Together (zie afleveringen 423-429).*
De vrouwen die MaMa samenstellen zijn verenigd in de Birmingham Women Artists’ Collective. Zij hopen met MaMa een stem onder vele stemmen te worden, en dat verschillende groepen van zich laten horen, en dat er misschien een circulerend tijdschrift kan ontstaan.*
In 1979 verschijnt een dergelijk tijdschrift, het Feminist Art News (FAN). Het is een kwartaalblad dat wordt samengesteld door steeds weer een andere groep vrouwen uit verschillende delen van het land. Ze besteden onder andere aandacht aan educatie, performance, comics, kunstnijverheid door vrouwen, kunstgeschiedenis van vrouwen, fotografie, ruimte voor vrouwen, samenwerking van vrouwen, vrouwen en textiel en mode.*
Het heersende idee is dat elke vrouw het in zich heeft om creatief te zijn, als ze maar eenmaal bevrijd kan worden van de dominante mannenmanier van opleiden en exposeren. Vrouwen hebben fysiek en emotioneel ruimte nodig om zichzelf en hun creativiteit te ontwikkelen, te ontdekken wie zij zijn als ze loslaten wat ze volgens mannen (moeten) zijn. Het is een periode van de ontwikkeling van gemeenschappelijke kunstcentra en de groei van gemeenschappelijke kunstprojecten.*
Toch ontstaan er eindeloze tegenstellingen in de pogingen om kunst te democratiseren in een samenleving die kunst juist ziet als een elite praktijk. Niet dat Kate Walker (initiator van de postkunst, zie aflevering 145), Sue Richardson en Monica Ross (zie ook aflevering 427) zich daar door laten tegenhouden, integendeel, zij zetten in de jaren 1978-80 ter plekke, zichtbaar voor het publiek, de reizende tentoonstelling Fenix in elkaar.*
Deze aanpak dient twee doelen.*
