Foto gevonden bij de Rode Hoed.
De kunstenaars die zich feminist noemen zijn natuurlijk niet allemaal hetzelfde (zie aflevering 454). Neem alleen al de verschillende achtergronden:
- ervaringen opgedaan op de kunstacademie;
- jarenlang thuis werken aan een eigen oeuvre;
- jarenlang volledig geïsoleerd werken in een poging om ‘one of the boys’ te worden;
- een reputatie opgebouwd in de conventionele gebieden van de kunstpraktijk.*
Door deze existentiële verschillen, aldus Roszika Parker en Griselda Pollock, kun je niet zomaar diverse posities binnen het feminisme reduceren tot een kwestie van tegenstrijdige theorieën. Bovendien is er wel het een en ander veranderd, zo schrijven Parker en Pollock in 1987. Een nieuwe generatie is opgestaan, er is een enorme berg aan ervaringen en activiteiten sinds de jaren 1970 beschikbaar. De kwesties in de kunsten en het feminisme zijn veranderd, evenals de institutionele, sociale en politieke omstandigheden.*
Volgens Parker en Pollock markeren de gebeurtenissen in de late jaren 1980 een keerpunt. Ze zijn de hoogtepunten van een decennium van strijd om het werk van vrouwen zichtbaar te maken, om het belang van de heterogene cultuur vast te stellen waaraan vrouwen hebben deelgenomen en waarbinnen ze hebben geproduceerd.*
De relevantie van deze geschiedenis van de jaren 1970 is tweeledig, aldus Parker en Pollock. Het is belangrijk om in kaart te brengen wat de Britse vrouwen deden om het algemene historische plaatje van dat decennium helder te krijgen – de bijdrage van het feminisme aan de cultuur van die tijd. Daarnaast is het cruciaal dat de nieuwe generaties zich bewust worden van die geschiedenis, dat zij deze geschiedenis hebben.*
Geschiedenis is niet een chronologische lijst van gebeurtenissen uit het verleden. Het is veel meer een vormgevende traditie, die moet worden begrepen in termen van de krachten die het hebben gevormd, de problemen die het heeft voortgebracht, en de redenen voor de debatten en hun intensiteit.*
Geschiedenis gaat dus niet om eenvoudige vooruitgang of evolutie. Belangrijk is de positie van vrouwen en de tegenstellingen daarin vast te stellen, evenals hun radicale potentieel om politieke verandering teweeg te brengen. Het is belangrijk de politieke implicaties van de verschillende opgekomen strategieën te beoordelen. De geschiedenis is niet alleen wat er is gebeurd, maar ook hoe we nu begrijpen wat er is gedaan en wat is bereikt, aldus Parker en Pollock.*
