Foto gevonden bij Meisterdrucke.
Een ander deel van de tentoonstelling The Women’s Art Show 1550-1970 is volgens Roszika Parker en Griselda Pollock een stuk interessanter (zie ook aflevering 458).*
Dat deel gaat over de negentiende-eeuwse kunst en is gebaseerd op feministische wetenschap. Het laat de diversiteit zien in het werk van kunstenaars (v). Het biedt ook meer inzicht in hoe de individuele achtergronden van vrouwen raakvlakken vertonen met de specifieke omstandigheden van de Britse kunstpraktijk uit de negentiende eeuw, met als resultaat een opvallende en heterogene verzameling werk.*
In het deel van de tentoonstelling The Women’s Art Show 1550-1970 met werk uit de twintigste eeuw, is feminisme een opvallende afwezige, schrijven Parker en Pollock. Volgens hen is dat een intellectuele en esthetische verarming van de tentoonstelling.*
Een andere tentoonstelling in datzelfde jaar 1982, heeft deze nalatigheid niet. Naast de mogelijkheid om je kennis te vergroten over vrouwelijke kunstenaars, wordt er op die tentoonstelling alles aan gedaan om de manier waarop vrouwelijke kunstenaars worden gezien en hoe hun werk wordt begrepen te veranderen.*
Het is een tentoonstelling die volgens Parker en Pollock laat zien hoe je enorme winst kan behalen als een expo niet simpelweg geïnspireerd is door feministisch onderzoek, maar gestalte krijgt op basis van de feministische theorie.*
Welke tentoonstelling is dat dan?
Het gaat om de expo Frida Kahlo and Tina Modotti, georganiseerd door Laura Mulvey en Peter Wollen, tentoongesteld in Londen en later in Duitsland en Amerika.*
