Video! In het Engels, dat dan weer wel. Straks vertel ik kort waar het over gaat. Eerst: hoe kom ik bij deze video?
‘Tot op heden zijn er verschillende pogingen gedaan om het veld van de feministische artistieke praktijk in kaart te brengen’, schrijft Griselda Pollock in 1987 (zie ook aflevering 469).*
Ze verwijst daarbij in een noot naar essays van Mary Kelly, Rozsika Parker, Judith Barry en Sandy Flitterman, en naar een aantal artikelen: van haarzelf; van kunstenaar Alexis Hunter (1948-2014; zie ook aflevering 414); van Lisa Tickner, kunsthistorica (zie de afleveringen 398-403 met haar bespreking van het werk van Kate Walker); en van Laura Mulvey, de Brits feministische filmcriticus die in de video in deze aflevering te zien is.
De essays zijn in het boek Framing Feminism opgenomen en die ga ik de komende afleveringen doorspitten. De artikelen, pfft, die beschouw ik maar als ‘ontoegankelijk’, op internet is er niets van te vinden. Niet erg, inmiddels weet ik wel zo’n beetje wat er in die tijd geschreven is. Maar, tijdens het speuren naar die artikelen kwam ik dus wel deze video met Mulvey tegen.
Mulvey geeft in de video een mooie ‘samenvatting’ van gebeurtenissen in de jaren 1970/80. Zij is trouwens de uitvinder van de term ‘male gaze’, ofwel de mannelijke blik (zie aflevering 311). Die term ontstaat als ze, onder invloed van de activiteiten van de vrouwenbeweging, heel anders naar films gaat kijken, vertelt ze in de video. Ze was altijd een geabsorbeerde, voyeuristische toeschouwer, ofwel een mannelijke toeschouwer, maar dat verandert ineens. Ze is een vrouwelijke toeschouwer geworden, die de film van een afstand bekijkt en niet meer met die geabsorbeerde ogen.
Ze verhaalt in de video ook over het samenstellen van de tentoonstelling Frida Kahlo and Tina Modotti (besproken in de afleveringen 459-462). Verder spreekt ze over Freud, Hollywood en haar eigen tegenbioscoop.
