Afbeelding gevonden bij een biografie op Atria over de eerste Nederlandse feminist, Etta Palm, geboren als Etta Lubina Johanna Aalders.
‘Dit onderscheid lijkt misschien haarkloverij’, schrijft Mary Kelly.*
Nu is niet helemaal helder wélk onderscheid ze dan bedoelt. Vermoedelijk gaat het over haar bewering dat ideologie niet homogeen is, maar eerder een meervoudig geheel van sociale praktijken en representatiesystemen (zie aflevering 474).
Volgens Kelly is haar onderscheid cruciaal om de praktijk van vrouwen in de kunst te begrijpen.*
Dat is mooi, nu hopen dat ze daarin ook echt duidelijk wordt.
Allereerst noemt Kelly dat mensen de neiging hebben om het revolutionaire te homogeniseren.* Nu denk ik wel te weten wat ze bedoelt, maar toch, wat betekent homogeniseren eigenlijk precies?
Tot mijn verrassing geven allerlei bronnen (diverse sites op internet, maar ook de Van Dale) dezelfde betekenis en hetzelfde – best wel verhelderende – voorbeeld. Homogeniseren is een proces met als doel een meer gelijke deeltjesgrootte te krijgen (of een meer homogeen mengsel) van substanties. Zo houdt het homogeniseren van melk in dat de vette bestanddelen van melk (melkvet) en de waterige bestanddelen tot een emulsie worden gemengd.
Hoe werkt het dan als je het revolutionaire homogeniseert? Nou, zoiets, denk ik: meng alle verschillende bestanddelen net zo lang tot ze allemaal onder één paraplu te vangen zijn.
Nu is het feminisme revolutionair. Mensen die het feminisme homogeniseren, verbannen het volgens Kelly ‘naar het rijk van economisch gegeven klassenposities (d.w.z. burgerlijk, middenklasse, niet-revolutionair)’.* Waarmee ze maar wil zeggen, denk ik, dat sommigen enorm hun best doen om het feministische vuur te doven. En die mensen zijn er natuurlijk inderdaad.
Daarna komt ze met een punt over seksualiteit.