Afbeelding van de site van de kunstenaar.
Video- en performancekunst, werken met foto’s en tekst, kleine kunstwerken uitwisselen via de post (zie aflevering 533) … het is in dit feuilleton al menigmaal aan bod geweest. Veel kunstenaars wilden wég van de traditionele (artistieke) instituties en zochten in nieuwe media de vrijheid.
De bestaande en dominante regimes van macht en kennis moesten ontwricht worden. De feministische kunstenaars zochten een versnippering van die macht en kennis, zodat ook diverse gemeenschappen van de onderdrukten zich konden laten gelden. Vrouwen maakten deel uit van die diverse gemeenschappen. Het is immers geen homogene groep, ook bij hen speelt klasse, ras, leeftijd.*
Maar hoe doe je dat, een machtsblok ontwrichten? Die vraag heeft tot veel discussie geleid in een divers veld van praktijken, posities en prioriteiten. In haar essay wil Griselda Pollock een aantal debatten en praktijken belichten. Ze richt zich dan vooral op het gebied van het feminisme en modernisme.*
Pollock begint met de paragraaf Kunst, kunstenaars en vrouwen.
Als feministen zich gaan bemoeien met kunst, schrijft ze, dan rammelen ze in eerste instantie aan de geaccepteerde ideeën over kunst en kunstenaars.* Nou ja, ze schrijft het iets anders, maar dat leest niet zo lekker.
In de late jaren 1960 is de kunstenaar onbetwistbaar mannelijk en is er voor vrouwen, op dat moment en tot ver in de geschiedenis, erg weinig plaats, aldus Pollock. Vervolgens verwijst ze naar een artikel dat ook in Framing Feminism staat. Het is een stuk van kunstenaar Elona Bennett getiteld Venus de Milo: Virgin on the Rocks en is verschenen in Time Out, 1972, p.43.*
Wat heeft Bennett te melden?
*Uit: Griselda Pollock, II Feminism and Modernism. In: Framing Feminism, Art and the Women’s Movement 1970-85. Eds. Roszika Parker en Griselda Pollock, Pandora Press, Londen, 1987, pp.79-119.
