Feuilleton Abramovic - PhD

Aflevering 539 Het allesoverheersende paternalisme vernietigen

Schrijver Valerie Solanas.

Foto gevonden bij Dazed.

Elona Bennet gaat nog iets meer in op haar opmerking dat creatieve activiteit en vrouwelijke seksualiteit een contradictio in terminis is (zie aflevering 538).

‘Neem nou de bestudering van de kunstgeschiedenis’, schrijft ze, ‘de doorlopende bezoeken aan galeries, het internaliseren van historische begrippen van schoonheid en vorm (vrouwelijk) en het mannelijke, dan doemt een tegenstelling op.’*

Bennet benoemt die tegenstelling in twee punten:

  1. De afwezigheid van vrouwen in de kunstgeschiedenis als kunstenaar, ofwel als degenen die hun opvatting geven van de wereld.
  2. De overweldigende aanwezigheid van vrouwen in de kunstgeschiedenis, geportretteerd door kunstenaars, ofwel de opvatting van anderen (lees: mannen) over vrouwen.*

In de tijd dat Bennet haar artikel schrijft moet ze nog concluderen dat ‘de beeldende kunst sinds de zestiende eeuw zeker geen “grote vrouwelijke voorbeelden” in de West-Europese cultuur heeft gehad’, in ieder geval niet in een mate die je wel bij literatuur of drama ziet. Ze merkt op dat schrijven een activiteit was die vrouwen rustig in de salon konden doen, terwijl acterende vrouwen zich langs grenzen van prostitutie bewogen.*

Bennet noemt hier twee gebieden die binnen het begrippenkader van de samenleving pasten, met aan de ene kant van het uiterste de brave, nette vrouw die nauwelijks buiten de salon kwam, ofwel de ‘madonna’, en aan de andere kant van het uiterste de slechte, vuige vrouw die (net niet) in de prostitutie zat, ofwel de ‘hoer’.

Vrouwen waren, zijn en blijven buiten de kunstgeschiedenis, tenzij zij het allesoverheersende paternalisme vernietigen, aldus Bennet. Je kunt je afvragen wat ‘creatief potentieel’ nou eigenlijk precies is, vervolgt ze, of het te maken heeft met het leven van alledag of dat het gaat om Beeldende Kunst. Ideeën over Kunst met de hoofdletter K zijn altijd als absoluut beschouwd, maar wie bepaald dat?*

Bennet komt voor een ‘antwoord’ uit bij schrijver Valerie Solanas, die onder andere het manifest S.C.U.M., ofwel Society for Cutting Up Men, op haar naam heeft staan. Solanas schrijft: ‘De echte kunstenaar is elke zelfverzekerde, gezonde vrouw, en in een vrouwelijke samenleving zal dé Kunst, dé Cultuur totaal onbelangrijk zijn, terwijl lekker gekke, toffe vrouwen zich met elkaar en al het andere in het universum amuseren.’

*Uit: Elona Bennett, Venus de Milo: Virgin on the Rocks. In: Framing Feminism, Art and the Women’s Movement 1970-85. Eds. Roszika Parker en Griselda Pollock, Pandora Press, Londen, 1987, pp.155.

About the author

Susan Hol

Ontdek meer van Susan Hol

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder