Foto gevonden op de site van de kunstenaar.
De praktische noodzaak van kunstenaars om zich te verbinden met de al lang bestaande kunstwereld stuit op weerstand in de vrouwenbeweging (zie aflevering 543). Voor een nadere verklaring hiervan, citeert Griselda Pollock uit een interview met feministisch kunstenaar Susan Hiller (1940-28 januari 2019) dat maart 1982 is gehouden.*
Hiller vertelt:
Het idee was dat vrouwen creatief zijn en dat hun creativiteit zich uit op manieren die niet (h)erkend werden. En dat dit de weg van de toekomst was. Dit moest worden aangemoedigd en je moest je terugtrekken van mannelijke ideeën over tentoonstellingen, carrières, enorme projecten en doelgericht werken. Al dit soort dingen werd gezien als fout. De vrouwen in de Verenigde Staten die het gemaakt hebben worden nog steeds gezien als verraders.
Van alle politieke bewegingen vereist het feminisme bovenop alle andere eisen dat we ons ideale feminisme beleven in een samenleving die niet feministisch is op een manier die socialisten niet verplichten om hun socialisme in een niet-socialistische samenleving te leven, in ieder geval niet in dezelfde mate. Maar aan de andere kant zijn we het erover eens dat onze acties nu een voorbode moeten zijn van toekomstige sociale relaties. We worden momenteel geconfronteerd met de situatie dat we met de worstelingen moeten leven en daarmee op de een of andere manier moeten zien om te gaan. (maart 1982)*
Feministische kunsthistorici hebben dit debat uitgebreid met historische analyses van de genderspecifieke mythische kunstenaarsfiguur, aldus Pollock. De kunstgeschiedenis schrijft over kunst en kunstenaars terwijl het in feite uitsluitend gaat over het werk van mannen. Kunst van vrouwen wordt aangeduid met het voorvoegsel ‘vrouw’ voor de woorden ‘kunst’ of ‘kunstenaar’.*
En dat betekent meer dan kunst gemaakt door een vrouwelijk persoon … het betekent namelijk ‘andere’ kunst en daarom minder goed, schrijft Pollock.*
*Uit: Griselda Pollock, II Feminism and Modernism. In: Framing Feminism, Art and the Women’s Movement 1970-85. Eds. Roszika Parker en Griselda Pollock, Pandora Press, Londen, 1987, pp.79-119.
