Foto gevonden bij theconversation.com, je vindt daar ook dit YouTube-filmpje uit 1969, een soort Polygoonjournaal met mannelijke voice-over, bh-verbranding en andere feministische activiteiten.
Het feminisme verenigt vrouwen op het niveau van het geheel van hun menselijke ervaring: onderdrukking – die is alomvattend, schrijft Juliet Mitchell. De politiek van het feminisme past hierbij, vervolgt Mitchell, het is een totale aanval. De theorie ondersteunt dit: de eerste verdeling van arbeid was de eerste vorming van onderdrukkers en onderdrukten – de eerste verdeling van arbeid was tussen man en vrouw. De eerste overheersing moet prioriteit krijgen – die moet het eerst bekeken worden.*
En dan schrijft ze: ‘Dit is poëtische rechtvaardigheid: wat zijn de politieke implicaties ervan?’
Huh?
Ah, ze blijkt het over radicaal feminisme (zie ook aflevering 570) te hebben en iets met een marxistische analyse te willen doen.
Mitchell laat weten dat de marxistische analyse van de onderdrukking van vrouwen volgens radicaal feministen en marxistische vrouwen tekortschiet. Het verschil is dat marxisten het tekort wijten aan een niet goed ontwikkelde theorie op dit gebied, terwijl de radicalen simpelweg de heel marxistische theorie te beperkt vinden.
Mitchel haalt de radicaal feminist en materialist Shulamith Firestone (1945-2012) aan, die totaal gaat voor de objectieve fysiologische verschillen tussen de seksen. Volgens Firestone is er één verschil tussen mannen en vrouwen dat echt telt: het vermogen kinderen te baren, niet omdat het sociaal is uitgebuit om vrouwen te onderdrukken, maar omdat het op zichzelf een meedogenloze, pijnlijke ervaring is. Daarom is de revolutie niet alleen tegen een specifieke historische vorm van samenleving (bijv. kapitalisme), maar tegen de natuur (en haar onovertroffen manifestaties in de hele menselijke cultuur).*
Het gaat dus niet om het overwinnen van klassenverschillen, maar om het wegvagen van verschillen tussen mannen en vrouwen. De verschillen tussen de seksen heeft in de radicaal feministische materialistische visie als basis het voortplantingssysteem. Redding moet komen van de wetenschap die de natuur bedwingt en de mens bevrijdt van haar primitieve, met onderdrukking gepaard gaande dierenleven.*
*Juliet Mitchell, Women’s Estate, Pantheon Books, Londen, 1971.
