Afbeelding met quote gevonden bij A-Z Quotes.
De zeventiende-eeuwse claim van de cartesiaanse geestelijke François Poullain de la Barre dat l’esprit n’a pas de sexe (de geest heeft geen sekse, zie aflevering 659) vindt navolging. Ook al zijn (en blijven) er mannelijke strijders voor het idee dat vrouwen stukken onbenul zijn, slechts goed voor de voortplanting en als eigendom van de man, er zijn aldoor ook anderen (mannen en vrouwen) die net zo fel het tegendeel beweren: strijders die de intellectuele capaciteiten van vrouwen verdedigen en vinden dat vrouwen rationeel minstens net zo sterk zijn als mannen of sterker.*
Protestantse en katholieke leiders willen in die zeventiende eeuw meisjes van alle sociale klassen onderwijs geven met het idee hun vroomheid te stimuleren: ze konden dan mooi de bijbel lezen en de christelijke waarden doorgeven aan hun kinderen. De toegang van vrouwen tot wetenschappelijk onderwijs is dan nog steeds fel omstreden, met als inzet de strijd om de prangende vraag of de vrouw in het bezit is van Rede.*
De Engelse Mary Astell (1666–1731), filosoof en schrijver, verdedigt het redeneervermogen van vrouwen in scherpe bewoordingen. In 1694 schrijft ze haar Serious Proposal to the Ladies, deel I, waarin ze pleit voor de oprichting van een vrouwenuniversiteit en een gemeenschap voor vrouwen die de voorkeur geven aan een leven lang leren in het gezelschap van andere gelijkgestemde vrouwen, in plaats van een huwelijk.
In 1697 volgt deel II van haar Serious Proposal to the Ladies, met een methode voor het verbeteren van de geest. Ze spoort vrouwen aan zichzelf uit te dagen, zich nuttig te maken, op te komen voor hun vermogens en waardigheid. Volgens haar is er een grote fout die vooral ouders maken: ze richten zich te veel op de educatie van de zoon, terwijl de eer van de familie voor een zeer groot deel van de dochter afhangt.
Onder het motto l’esprit n’a pas de sexe pleit dus ook Astell voor gelijke rechten, net als een aantal bekende mannen in haar tijd. Volgens de Stanford Encyclopedia of Philosophy is Astell tegenwoordig vooral bekend om haar theorieën over de opvoeding van vrouwen en haar kritiek op de filosofen John Norris (1657-1711) en John Locke (1632-1704).
Bronnen die ik heb gebruikt voor deze info:
- *Offen, Karen (2000). European Feminisms, 1700-1950: A Politcal History. Stanford, California, Standford University Press, p.34.
- Stanford Encyclopedia of Philosophy
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Mary_Astell
