De lucht is blauw, de boom is groen, de bloem is rood, de vogel geel. Kleuren die zich mengen onder invloed van de wind. Regen legt er een laagje grijs overheen. Zon laat het glanzend spatten. De gele vogel maakt zich los van het groen in de boom en beweegt zich langs het blauw van de lucht. De rode bloem onderscheidt zich fel van haar groene blad. Ze is een stille ontploffing, geluidloze herrie.
Daar komt de boer met zijn verdelgingsmiddel. Meedogenloos strooit hij zijn gif in het rond. De gele vogel vlucht naar de top van de groene boom, de blauwe lucht onttrekt zich voorlopig aan deze daad van terreur, de rode bloem moet een volle lading over zich heen dulden. Nog eenmaal richt ze zich fier op, een laatste stille schreeuw van rood, tot ze niet anders kan dan zich het zwijgen laten opleggen. De bruine doffe bloemblaadjes verschrompelen en vallen op de aarde. Maar volgend jaar, volgend jaar zal ze er weer zijn. Stralend rood onder de blauwe lucht, achter de groene boom, de gele vogel groetend.
Kleur
