Women in art

Maar wat weet je dan nog? Abramović en muren

Je kunt – als je wilt – heel veel lezen van en over Abramović. En dat heb ik gedaan. Je kunt ook – als je wilt – heel veel zien en horen van en over Abramović. En dat heb ik grotendeels gezien en gehoord. Al die informatie zou je een stap verder moeten brengen in het doorgronden van deze kunstenaar. Toch overheerst bij mij na het lezen van het laatste boek de gedachte: tja, wat weet ik nou eigenlijk …
Dit laatste boek is Walk through walls, een memoir, van Abramović. In dat boek levert ze een keurig overzicht van haar carrière in de kunst. Met keurig bedoel ik dat ze alles wat ze ooit heeft losgelaten in interviews, boeken, filmpjes en artikelen, netjes heeft rondgebreid in een overzichtelijk geheel van elkaar logisch volgende stappen. Uit het ene kunstproject lijkt het volgende zich aan te dienen. Aspecten uit haar verleden sluiten daar naadloos op aan.
En zo werkt dat natuurlijk ook met een autobiografie, pardon ‘memoir’. Dat doen we allemaal. We maken mooie logische verhalen van ons leven en werk. Wat heerlijk is, en fantastisch. Je wordt daar gelukkig van. Voor mijn promotieonderzoek is deze neiging wat jammer. Abramović heeft het in haar memoir voor elkaar gekregen een fraai omhulsel te schetsen. Zij mag dan ‘door muren lopen’, ze kan ze ook goed bouwen. Als lezer kom ik daar niet doorheen.

About the author

Susan Hol

Ontdek meer van Susan Hol

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder